…po të mos ishe ti…

foto (1)

Leoni 11- vjeçar ka një mike të veçantë. Ata flasin me gjuhën e miqësisë së vërtetë. Gyeong është mikja e tij koreane, të cilës ai i ka besuar sekretet e zemrës.

“E dashur Gyeong, mikja ime Koreane u bënë 2 muaj që nuk kam marrë letra nga ti. Unë u gëzova shumë kur më thanë që ti më kishe dërguar një letër.  Kam qenë shumë në merak për ty dhe familjen tënde. Si keni qenë me shëndet? Unë dhe familja ime kemi qenë mirë me shëndet, por e ndjejmë shumë mungesën e babit. Ai ka ikur në emigrim për të siguruar një të ardhme më të mirë për familjen tonë. Edhe babin e merr malli për ne. Si çdo fëmijë, edhe unë kisha dëshirë që për festa të kisha babin pranë dhe të festonim si një familje e bashkuar.

Por, unë ndihem shumë me fat që kam një nënë të dytë që mendon për mua dhe familjen time. Unë ndihem shumë mirë kur t’i tregoj ty problemet që më shqetësojnë.

Si duket Koreja tani në Dimër? A ngjan më mirë tani që ka borë? A të pëlqen ty bora? Ah sa dëshirë kam të jem pranë teje, të luajmë bashkë dhe të bëjmë një njeri prej bore!

Në vendin tim, dimri këtë vit është shumë i ftohtë. Ka rënë borë e madhe dhe temperaturat ranë deri në -20 gradë celcius. Pothuajse u bllokuan të gjitha rrugët. Shkollat u mbyllën për 2 javë, sepse ra një grip i keq. Unë më shumë kam qëndruar brenda, por kur mërzitesha dilja dhe luaja jashtë me shokët e mi.

Të lutem, kujdesu edhe ti për veten tënde se mos ftohesh!

Të lutem, më shkruaj sa më shpesh! Unë e kam mendjen gjithmonë tek ti! Të përqafoj nga larg!

Për mua, bota do të ishte shumë e shëmtuar po të mos ishe ti. Po ti çfarë mendon për miqësinë?

Jam në pritje të letrës tënde.

Mirupafshim!”

***

Ashtu sikurse Leoni edhe 3,300 fëmijë të tjerë në Dibër janë janë pjesë e projektit të letërkëmbimit të World Vision. Falë tij, miq nga vende të ndryshme të zhvilluara të mbështesin zbatimin e programeve tona (edukim, mbrojtje e fëmijëve dhe rini) për mirëqenien e fëmijëve dhe komuniteteve më në nevojë dhe shkëmbejnë letra me fëmijët.